Sql serverda protokoller
Sql Server’ın hangi protokolleri dinleyebildiğini görmek için, SQL Server Computer Manager’ı açın. Server Network Configuration altındaki Protocols for MSSQLSERVER ağacını açtığınızda, aktif olan protokeller bu şekilde karşınıza gelecektir.
Varsayılan olarak, sadece Shared Memory aktiftir. SQL Server’ın versiyonuna ve kullanılan işletim sistemine bağlı olarak, eski versiyonlarda farklı NetLibs’ler varsayılan olarak aktif edilmiştir. SQL Server’a uzaktan (Web server yada farklı uzak istemcilerden) erişebilmek istiyorsanız buradaki NetLibs’lerden birini aktif etmeniz gereklidir. (TCP/IP ile ilgileniyorsanız, IP NetLib’in varsayılan port numarası 1433 ‘dür. )
Unutmayın ki, istemcinizin server ile bağlantı kurabilmesi için, server’ın istemcinin kullandığı port ile aynı port üzerinde, istemcinin kullandığı protokolü dinliyor olması gerekir. Bu nedenle, Named Pipes ortamındaysak, yeni bir kütüphane eklememiz gerekebilir. Bunu yapmak için, Protocols ağacına geri dönüp Named Pipes protokolüne sağ tıklayarak “Enable” seçeneği ile aktif hale getirebilirsiniz.
Peki buradaki NetLib’lerin hepsini neden aktif etmiyoruz diye bir soru gelmiş olabilir aklınıza. Bu durum sunucunuz üzerine herşeyi eklemek gibidir. İhtiyacınız olmayan eklemeleriniz hem sunucunuzu donanım olarak yoracak hemde kullanmadığınız halde tüm NetLib’leri aktif hale getirerek sunucumuzun tüm kapılarını dışarı açmış olacağız.
Şimdi sırayla protokolleri inceleyelim.
Named Pipes nedir ve ne işe yarar ?
Named Pipes protokolü, TCP/IP mevcut olmadığında ya da TCP/IP altındaki server’ları isimlendirmeye izin veren Domain Name Service (DNS) olmadığı durumlarda çok kullanışlı olabilir. Named Pipes kullanımı azalmaktadır. Her durumda TCP/IP protokolü aktif ettiğiniz halde, neden bir başka protokol daha ekleyelim ki ?
Teknik olarak, TCP/IP protokolü ile çalışan SQL Server’a, ismi yerine IP adresini kullanarak bağlanabilirsiniz. Bu şekilde DNS Servisi olmasa da istemciden server’a bir yol olduğu sürece çalışacaktır. (SQL Server bir ip adresine sahipse , ayrıca bir isme gerek yoktur.)
TCP/IP
TCP/IP protokolü geniş oranda kabul görmüş ve kullanılan standart bir protokol halini almıştır ve SQL Server 2000 ‘den beri , SQL Server’ın varsayılan protokolüdür. Ayrıca, SQL Server’a internet üzerinden bağlanmak istiyorsanız TCP/IP protokolü tek seçeneğinizdir.
Bir Web Server üzerinden internete erişen bir veritabanı server’ı ile internete doğrudan erişen bir veritabanı server’ının gereksinimlerini karıştırmayın. İnternete doğrudan çıkamayan (internete çıkabilmesinin yolu Web server üzerinden olan) veritabanı server’ına erişebilen ve doğrudan internete çıkabilen bir Web server’a sahip olabilirsiniz.
Veritabanı sunucunuzun doğrudan internete çıkması büyük oranda güvenlik riskidir. Mümkünse eğer bir firewall arkasında kurallarla korunmalıdır.
Shared Memory
İstemci ve sunucu aynı makine üzerinde çalışıyorsa, Shared Memory, istemci ile server arasında süreçler arası sıralama (bilginin transfer edilmeden önce paketlenmesi yöntemi) ihtiyacını ortadan kaldırır. İstemci, sunucunun veriyi sakladığı aynı eşlenmiş-bellek dosyasına doğrudan erişir. Bu yöntem önemli miktarda gecikmeyi ortadan kaldırır ve oldukça hızlıdır. Sunucuya yere olarak (veritabanı ile aynı sunucuya kurulmuş bir Web Server’dan) erişilebildiğinde kullanışlıdır fakat oldukça iyi bir performans yöntemi ile yararlı olabilir.
VIA (Virtual Interface Adapter)
VIA, Virtual Interface Adapter ‘in kısaltmasıdır ve özel uygulamaları satıcıdan satıcıya değişecektir. Genel olarak, iki sistem arasındaki bağlantıya özel, bir ağ arayüzüdür fakat çok yüksek performansa sahiptir. Yüksek performans özelliği, özel olarak yapılmış, özel olarak atanmış donanımdan (kendisinin özel olarak atanmış bağlantı olduğunu bilir, bu nedenle normal ağ adresleme sorunları ile ilgilenmez) gelmektedir.
Varsayılan olarak, sadece Shared Memory aktiftir. SQL Server’ın versiyonuna ve kullanılan işletim sistemine bağlı olarak, eski versiyonlarda farklı NetLibs’ler varsayılan olarak aktif edilmiştir. SQL Server’a uzaktan (Web server yada farklı uzak istemcilerden) erişebilmek istiyorsanız buradaki NetLibs’lerden birini aktif etmeniz gereklidir. (TCP/IP ile ilgileniyorsanız, IP NetLib’in varsayılan port numarası 1433 ‘dür. )
Unutmayın ki, istemcinizin server ile bağlantı kurabilmesi için, server’ın istemcinin kullandığı port ile aynı port üzerinde, istemcinin kullandığı protokolü dinliyor olması gerekir. Bu nedenle, Named Pipes ortamındaysak, yeni bir kütüphane eklememiz gerekebilir. Bunu yapmak için, Protocols ağacına geri dönüp Named Pipes protokolüne sağ tıklayarak “Enable” seçeneği ile aktif hale getirebilirsiniz.
Peki buradaki NetLib’lerin hepsini neden aktif etmiyoruz diye bir soru gelmiş olabilir aklınıza. Bu durum sunucunuz üzerine herşeyi eklemek gibidir. İhtiyacınız olmayan eklemeleriniz hem sunucunuzu donanım olarak yoracak hemde kullanmadığınız halde tüm NetLib’leri aktif hale getirerek sunucumuzun tüm kapılarını dışarı açmış olacağız.
Şimdi sırayla protokolleri inceleyelim.
Named Pipes nedir ve ne işe yarar ?
Named Pipes protokolü, TCP/IP mevcut olmadığında ya da TCP/IP altındaki server’ları isimlendirmeye izin veren Domain Name Service (DNS) olmadığı durumlarda çok kullanışlı olabilir. Named Pipes kullanımı azalmaktadır. Her durumda TCP/IP protokolü aktif ettiğiniz halde, neden bir başka protokol daha ekleyelim ki ?
Teknik olarak, TCP/IP protokolü ile çalışan SQL Server’a, ismi yerine IP adresini kullanarak bağlanabilirsiniz. Bu şekilde DNS Servisi olmasa da istemciden server’a bir yol olduğu sürece çalışacaktır. (SQL Server bir ip adresine sahipse , ayrıca bir isme gerek yoktur.)
TCP/IP
TCP/IP protokolü geniş oranda kabul görmüş ve kullanılan standart bir protokol halini almıştır ve SQL Server 2000 ‘den beri , SQL Server’ın varsayılan protokolüdür. Ayrıca, SQL Server’a internet üzerinden bağlanmak istiyorsanız TCP/IP protokolü tek seçeneğinizdir.
Bir Web Server üzerinden internete erişen bir veritabanı server’ı ile internete doğrudan erişen bir veritabanı server’ının gereksinimlerini karıştırmayın. İnternete doğrudan çıkamayan (internete çıkabilmesinin yolu Web server üzerinden olan) veritabanı server’ına erişebilen ve doğrudan internete çıkabilen bir Web server’a sahip olabilirsiniz.
Veritabanı sunucunuzun doğrudan internete çıkması büyük oranda güvenlik riskidir. Mümkünse eğer bir firewall arkasında kurallarla korunmalıdır.
Shared Memory
İstemci ve sunucu aynı makine üzerinde çalışıyorsa, Shared Memory, istemci ile server arasında süreçler arası sıralama (bilginin transfer edilmeden önce paketlenmesi yöntemi) ihtiyacını ortadan kaldırır. İstemci, sunucunun veriyi sakladığı aynı eşlenmiş-bellek dosyasına doğrudan erişir. Bu yöntem önemli miktarda gecikmeyi ortadan kaldırır ve oldukça hızlıdır. Sunucuya yere olarak (veritabanı ile aynı sunucuya kurulmuş bir Web Server’dan) erişilebildiğinde kullanışlıdır fakat oldukça iyi bir performans yöntemi ile yararlı olabilir.
VIA (Virtual Interface Adapter)
VIA, Virtual Interface Adapter ‘in kısaltmasıdır ve özel uygulamaları satıcıdan satıcıya değişecektir. Genel olarak, iki sistem arasındaki bağlantıya özel, bir ağ arayüzüdür fakat çok yüksek performansa sahiptir. Yüksek performans özelliği, özel olarak yapılmış, özel olarak atanmış donanımdan (kendisinin özel olarak atanmış bağlantı olduğunu bilir, bu nedenle normal ağ adresleme sorunları ile ilgilenmez) gelmektedir.
Yorumlar